Brevet Κομοτηνή Κεραμωτή Κομοτηνή 200km

Το πρώτο ελληνικό brevet της νέας χρονιάς διοργανωθηκε στην πόλη μας. Η Κομοτηνή λοιπόν ήταν η πόλη που φιλοξένησε τους ποδηλάτες που συμμετείχαν στο brevet Κομοτηνή Κεραμωτή Κομοτηνή.

35 περίπου πήραν εκκίνηση την 11 Ιανουαρίου στις 08.30 το πρωί από το καφέ μπουγάτσα "Το κάτι άλλο" απέναντι από το νοσοκομείο της πόλης. 

Η διαδρομή γνωστή στους περισσότερους. Κομοτηνή μέσω της παλιάς εθνικής Πόρτο Λάγος, Ξανθη, Τοξότες, Χρυσούπολη, Κεραμωτή και πίσω μέσω Ιάσμου τερματισμός στην Κομοτηνή. Σύνολο 200 χιλιομέτρων ποδηλασίας. 

Το πρωί λοιπόν της 11 Ιανουαριου 2020 ένα κρύο πρωινό χειμωνιάτικο με -1 βαθμούς να δείχνει το θερμόμετρο αλλά με μια ηλιοφάνεια που σου μας έδινε ελπίδες ότι ώρα με την ώρα η θερμοκρασία θα ανέλθει. Όντως σε όλη την διαδρομή ο ήλιος ήταν σύμμαχος και μας βοήθησε στο εγχείρημα μας. Η θερμοκρασία έφτασε προς το μεσημέρι τους 12 βαθμούς κελσίου. 

Οι συμμετέχοντες από την πόλη μας και τους , breveterians ήταν οι :Δομβριδης Δημητριος, Λεχουδης Κυριάκος, Ορφανουδακης Γιάννης, Σεβδυνιδης Μάριος, Λυκογλου Κώστας, Πάτσαρης Παναγιώτης, Σιωπιδης Κώστας, Τοκαλατσιδης Γιώργος, Ράντος Μιχάλης, Λιανουριδης Δήμος. Όλοι τερμάτισαν εντός ορίου χρονου. 

Το τέμπο από την αρχή υψηλό με το πελοτον των πρωτοπόρων να δημιουργείτε νωρίς και να κινειτε με ψηλές ταχύτητες κοντά στα 35 με 40. Μέση στα 33 περίπου. Φαίνονταν από την αρχή ότι όσοι μπορέσουν να ακολουθήσουν το πελοτον θα είχαν και ποιο καλή διαχείριση της διαδρομής και της κούρασης.  Και έτσι έγινε. Κάποιοι φίλοι που βγήκαν νωρίς έξω δεν μπόρεσαν να ξαναπιάσουν το πελοτον.  

Φυσικά και το brevet δεν είναι αγώνας αλλά όταν διεξάγεται σε κρύο περιβάλλον πρέπει να είσαι ζεστός συνεχώς. Και αυτό επιτυγχάνεται με το σωστό έστω και γρήγορο πολλές φορές τέμπο. Άρα πρέπει να ακολουθήσεις ένα πελοτον  μια ομάδα δηλαδή ποδηλάτων που θα σε βοηθήσει να κρατήσεις έναν ρυθμο.

Αν δεν είσαι σωστά ντυμένος αν έχεις βάλει πολλά ρούχα ιδρώνεις και φυσιολογικό να σταματήσεις για να βγάλεις κάποια ρούχα. Εκεί όμως έχεις χάσει το πελοτον το οποίο σε βοηθά και δεν  κουράζεσαι εύκολα λόγω μη αεροδυναμικών αντιστάσεων. 

Η σωστή λοιπόν προετοιμασία και στον ρουχισμό αλλά και στην υδροδοσια και τροφοδοσία, ειδικά όταν το κρύο είναι τσουχτερό είναι το παν. 

 Κατά την διαδρομή συναντήσαμε μαγικά τοπία. Οπως η λιμνοθάλασσα Βιστωνίδα του Πόρτο Λάγος, με τόσα είδη πουλιών να ζουν σε όλο αυτό το σύμπλεγμα λιμνών, τον ποταμό Νέστο με τα παγωμένα του νερά και το πλήθος πουλιων, την όμορφη πόλη της Ξάνθης και Χρυσούπολης αλλά και στην επιστροφή η διαδρομή πανέμορφη δίπλα στους πρόποδες της οροσειράς της Ροδόπης, με τα όμορφα χωριά, το μεγαλύτερο από αυτό ο Ίασμος.

Οι στάσεις ελάχιστες πρώτη στάση για σφράγιση των καρτών η Κεραμωτη. Στην μέση της διαδρομής ένα παραθαλάσσιο χωριό που έχει πορθμείο για να περάσεις στο όμορφο νησί της Θάσου.  Η θάλασσα φτάνοντας ήταν λάδι. Φοβερή διαύγεια στην ατμόσφαιρα. Έναν καφέ στο καφέ μπαρ όπου είχε στηθεί το κοντρόλ και ξεκινήσαμε για επιστροφή. Περασαμε και πάλι τα στενά του Νέστου και την γέφυρα με το ποτάμι, εξαιρετικό τοπίο με πολλα πουλιά να βρισκονται πάνω στα παγωμένα νερά του ποταμού.  Περάσαμε μέσα από την πόλη της Ξάνθης και επιστροφή μέσω από την βόρεια οδό και τον Ίασμο επιστρέψαμε στην Κομοτηνή κοντά στο μεσημερι για το δικό μας γκρουπ.

 Φτάνοντας μας υποδέχτηκε ο Κώστας από την διοργανώτρια αρχή ble cycling, ο οποίος αφού σφραγισε τις καρτες μας ,μας έδωσε και το μετάλλιο μας. Το πρώτο για το 2020 και διαφορετικό καθώς τα μετάλλια των brevet αλλάζουν  σχεδιασμό από την Γαλλική ομοσπονδία ανά 4 χρόνια. Ειμασταν ίσως από τους πρώτους χρονολογικά rantoneurs κάτοχοι αυτού του  μετάλλιου παγκοσμίως.

Εντυπώσεις.

Το brevet αυτό από θέμα υψομετρικών ήταν ένα από τα ευκολότερα της Ελλάδας. Με 900 περίπου υψομετρικα στο σύνολο των 200 χιλιομέτρων ήταν μια καλή ευκαιρία για νέους φίλους να κάνουν το πρώτο τους brevet. Φυσικά και κανένα brevet δεν είναι εύκολο. Παίζουν ρόλο πολλά ο καιρός η ποιότητα της ασφάλτου της διαδρομής η διαχείριση κυριως των δυνάμεων σε έναν αγώνα αντοχής, το σωστό ντύσιμο λόγω του κρύου και πολλοι ακόμα αστάθμητοι παράγοντας όπως σκασμενα ελαστικά ,τεχνικά προβλήματα, θέματα υγείας ,θλάσεις , κράμπες κ.α.

 

Κάποιος έμπειρος δεν αντιμετώπισε ιδιαίτερο πρόβλημα στην ολοκλήρωση του. Κυρίως πρόβλημα αντιμετωπίζουν οι νεότεροι που δεν έχουν ξανατρεξει σε brevet κυρίως από ψυχολογικής άποψης αλλά και πνευματικής και σωματικής διαχείρισης του εγχειρήματος.

Η χρονιά λοιπόν ξεκίνησε να ευχηθούμε σε όλους καλή χρονιά και  να ευχηθούμε να λάβουν μέρος όσοι δεν έχουν  ακόμα, δοκιμάσει τις δυνάμεις τους  σε ένα brevet. 

Γιατί πάνω από όλα ένα brevet είναι μια ποδηλατική περιπέτεια με καλή παρεα  που κάθε ποδηλάτης πρέπει να ζήσει. 

Κοπή πίτας Ποδηλατών Νομού Ροδόπης 2020 στην μνημη του Πέτρου Λιανουρίδη

Πιστοί στο ραντεβού μας με την καθιερωμένη πίτα που κόβουμε κάθε χρόνο, έτσι και φέτος χθες 22 Ιανουαρίου, συγκεντρωθήκαμε στη ταβέρνα τα κεφτεδάκια του Γιάννη, για να τιμήσουμε εναν απο τους πρωτοστάτες της ποδηλασίας στην περιοχή μας και αείμνηστου Πέτρου Λιανουρίδη.
Ο Πέτρος ήταν από τους πρώτους που ασχολήθηκαν ενεργά με την αγωνιστική ποδηλασία και παρότρυνε με την αγάπη του για το ποδηλατο και αλλους φίλους να ασχοληθούν ενεργά. Ηταν η σπίθα για να ανάψει αυτό που ακολούθησε τα επόμενα χρόνια, και με τον σύλλογο Θράκα Ιππεα, αλλα και όλους τους φίλους που ασχολήθηκαν και ερασιτεχνικά με την ποδηλασία στον νομό μας και στην ευρύτερη περιοχή της Θράκης.

Στην εκδήλωση αναλύθηκαν  τα πεπραγμένα του έτους (συμμετοχή σε brevet, αγώνες, και αλλες εκδηλώσεις) και τέθηκαν και καποιοι στόχοι για το νέο έτος.
Αυτο που εχει σημασία πανω απ όλα είναι η αγάπη μας για το ποδήλατο και την ποδηλασία ειτε αγωνιστική δρόμου είτε Mtb δεν εχει σημασία. Το ποδηλατο ειχε την τιμητική του χθες το βράδυ. Η παρέα μεγάλη, στα 22 ατομα (καποιοι δεν μπορεσαν να παρευθεθούν λόγω υποχρεώσεων) Μέλη απο τις ομαδες  Breveterians, Lazy Crazy Mtb και μεμονωμένοι φίλοι ποδηλατες εδωσαν το παρών.  Παρών και ο υπευθυνος των ακαδημιών ποδηλασίας της Ολυμπιάδας και μέλος της Εθνικης ομαδας ποδηλασίας Χαρούν Μολλα. Παρούσα και η χηρα του εκλιπόντος Νίκη Λιανουρίδου τίμησε με την παρουσία της το γεγονος.

Ετσι αφου ήπιαμε το κρασάκι μας ευχηθήκαμε καλή χρονιά με πολλά και ασφαλή χιλιόμετρα και πανω απ όλα υγεία σε όλους, κόψαμε και την πιτα μας. Τυχερός αναδείχθηκε ο κ. Παυλίδης Δημήτρης του ευχόμαστε υγεία και ευτυχία.


Τέλος να στείλουμε και ενα μηνυμα προς όλους τους συμπολίτες μας. Να δείξουμε ιδιαίτερο βαρος στην μετακίνηση με το ποδήλατο μέσα και έξω απο την πόλη, καθως αυτο θα βοηθήσει ολους μας και αυτοκινιτιστές και πεζούς για την αποσυμφόρηση της κυκλοφορίας στην πόλη μας. Να ειναι ιδιαίτερα προσεκτικοί οι οδηγοί όπου συναντούν ποδηλάτες, ώστε να μην θρηνήσουμε αλλα θύματα στην ασφαλτο.
Ο δρόμος ανήκει σε όλους και πρέπει να τον μοιραζόμαστε σωστα. Ολοι να ειμαστε νομιμοι και προσεκτικοί ποδηλατες αυτοκινητιστες πεζοί. 
Επίσης καλούμε όλους τους ποδηλάτες να ενεργοποιηθούν και να πλαισιώσουν τις ομάδες που υπαρχουν στο FB  ώστε η πόλη μας να γίνει μια πόλη πρότυπο όπως τόσες στην Ευρώπη.


Ακολουθεί φωτογραφικό υλικό απο την εκδήλωση

Αρχή του 2020 με φρέσκο χιόνι στις ελληνικές Άλπεις στα Ελληνικά Αλπικά λιβάδια και βουνά

Η παρέα των 3 φίλων απο την Θράκη ( Πέτρος - Κώστας- Χρήστος)

Ποιος είπε ότι η Ελλάδα δεν έχει Άλπεις, Αλπικά τοπία και λιβάδια ή βουνά; 

Ότι δεν συναντάς Έλατα και φρεσκοχιονισμένα - πασπαλισμένα όπως ακριβώς οι Χριστουγενιάτικοι κουραμπιέδες, ή δεν υπάρχουν λιβάδια και βλάστηση εφάμιλλη της ξακουστής Οροσειράς της Κεντρικής Ευρώπης;

Μπορεί το υψόμετρο να είναι χαμηλότερο και το όνομα (Περτούλι - Κόζιακας - Ελάτη) της Οροσειράς της Ν. Πίνδου διαφορετικό αλλά οι συνθήκες που συναντήσαμε και το τοπίο παρόμοιο.

Αυτή τη φορά την εξόρμηση πραγματοποιήσαμε - η Τριμελής παρέα από την Θράκη (Χρήστος - Κώστας - Πέτρος) με την 60 μελή ομάδα μας τον συνήθη ύποπτο και διοργανωτή τέτοιων εξορμήσεων Ε.Ο.Σ. στον οποίο συμμετέχουμε εδώ και 13 χρόνια είτε σαν περιπατητές είτε σαν εθελοντές (ΟΜΟ) είτε πάλι σαν αθλητές. Η διοργάνωση για την Περίοδο των Θεοφανείων στην περιοχή του ορεινού όγκου του Ν. Τρικάλων έτυχε μεγάλης εκτίμησης και επιτυχίας μιας και με την έλευση μας στο Βουνό συνέπεσε και η πρώτη ισχυρή χιονόπτωση και η πρώτη ταυτόχρονα για το 2020!

Το Νεραϊδοχώρι ή Βετερνίκ (παλαιά ονομασία) είναι ορεινό χωριό του Δήμου Πύλης. Είναι χτισμένο σε υψόμετρο 1.140 μέτρων στις πλαγιές των Κόζιακα,. Οι κορυφογραμμές του Κόζιακα Μαρόσα, Νεραϊδα και Λουπάτα υψώνονται σαν γίγαντες γύρω του αφού με το υψόμετρό τους (1980,2000μ.) δείχνουν να αγγίζουν τον ουρανό. Οι πυκνές ελατοσειρές σε συνδυασμό με τις πολλές πηγές που τις διασχίζουν, άλλες με το ήρεμο κελλάρισμά τους και άλλες με το χειμμαρώδες βουητό, δημιουργούν μια από τις ωραιότερες και τις πιο υγιεινές γωνιές του Κόζιακα.

Ιστορία : Η παράδοση αναφέρει ότι υπήρχαν κάποτε στο χωριό δυο πλούσια και όμορφα κορίτσια. Το ένα το έλεγαν Μαρία ¨Μάρω¨ και το άλλο Νεραϊδούλα. Κλέφτες πατήσανε στο χωριό γυρεύοντας να πάρουν αιχμάλωτες τις δυο κοπέλες. Μα εκείνες κατόρθωσαν να ξεφύγουν. Η μια ανέβηκε στην κορυφή του ενός βουνού και η άλλη στην κορυφή του άλλου βουνού. Όταν οι κλέφτες φύγανε τα κορίτσια δεν γυρίσανε στο χωριό. Είχαν χαθεί. Οι γέροι και οι γριές του χωριού λέγανε ότι πολλές φορές, τις φεγγαρόλουστες βραδιές βλέπανε τις σκιές τους και τις σκοτεινές νύχτες ακούγανε τις παραπονιάρικες φωνές τους. Από τότε τα βουνά ονομάστηκαν "Μαρόσα" και "Νεράιδα". Απ' την παράδοση αυτή είναι η μια εκδοχή από την οποία το χωριό έλαβε το όνομα Νεραϊδοχώρι.

Το γεφύρι του Χατζηπέτρου ή γεφύρι της Σμίξης όπως το λένε μερικοί βρίσκεται στο Νεραϊδοχωρι συνεχίζοντας το δρόμο από την πλατεία του χωριού με κατεύθυνση προς το ποτάμι.

Χρηματοδότης του υπήρξε ο αρχιτσέλιγκας Γεώργιος Χατζηπέτρος και γεφυρώνει το Περτουλιώτικο ρέμα. Πρόκειται για μονότοξο γεφύρι με συνολικό μήκος 30,5 μέτρα, ύψος περίπου 8 μέτρα, άνοιγμα τόξου 14,3 μέτρα με το αριστερό του βάθρο να βρίσκεται πάνω σε βράχο. Κατασκευασμένο από ψαμμίτη και λαξευτές πέτρες πιθανότατα τον 18ο αιώνα, περίπου το 1750.

Το γεφύρι αποτέλεσε πέρασμα από τα χωριά του Ασπροποτάμου προς τον Τρικαλινό κάμπο αφού μετά το γεφύρι ακολουθεί η Βλαχόστρατα, ένα παλιό καλντερίμι που σώζεται σε καλή κατάσταση που ήταν το πέρασμα για ανθρώπους και ζώα που ήθελαν να περάσουν. Το μονοπάτι που ακολουθεί μετά το γεφύρι ειναι βατό και εύκολο και μπορεί να το περπατήσει ο οποιοσδήποτε.

Αν διανύσετε όλη τη Βλαχόστρατα θα συναντήσετε μετά από μία ώρα περίπου την βρύση ''Φτελιά'' ή αλλιώς βρύση Σουλεϊμάν που μπορείτε να κάνετε τη στάση σας να πιείτε το νερό της βρύσης και να κάνετε και πικ νικ στο χώρο της βρύσης, τη διαδρομή προς τη βρύση την περπατήσαμε και σας τη παρουσιάζουμε εδώ. Ο χώρος του γεφυριού αποτελεί μία ευχάριστη επίσκεψη για όσους βρίσκονται στο Νεραϊδοχώρι, το Περτούλι και τα γύρω χωριά. Μία πανέμορφη διαδρομή για να διανύσετε χειμώνα-καλοκαίρι. Το χειμώνα με το χιόνι το σκηνικό είναι ειδυλιακό αλλά μη ξεχνάτε οτι και τα νερά από το ποτάμι ειναι περισσότερα και θέλει περισσότερη προσοχή. Το καλοκαίρι ειναι σαφώς πιο εύκολο να το προσεγγίσετε και να περπατήσετε ακόμα και κάτω από το γεφύρι.

ΚΟΖΙΑΚΑΣ: βρίσκεται στο ανατολικό άκρο της κεντρικής Πίνδου και είναι το Κερκέτιον όρος των αρχαίων. Το σημερινό του όνομα, πιθανόν προέρχεται από την τούρκικη λέξη “Κοτζιά” = μεγάλος και «γιακά» = λαιμός, ήτοι, μεγάλος λαιμός, κατ’ επέκταση μακρύ βουνό. Είναι ένα πανέμορφο μακρόστενο βουνό δυτικά των Τρικάλων, που το μήκος της ενιαίας ράχης του ξεπερνά τα 25 χιλιόμετρα από βορά (Καλαμπάκα/Μετέωρα) μέχρι νότο (Πύλη). Χαρακτηρίζεται από γυμνές και βραχώδεις πλαγιές, φαράγγια δασωμένα με έλατα, οξιές, δρύες και φυλλοβόλα, καθώς και απότομους γκρεμούς. Στις ανατολικές και δυτικές πλευρές του υπάρχουν πυκνά δάση με φυλλοβόλα ενώ πιο ψηλά τα έλατα επικρατούν παντού. Σε όλο τον όγκο του βουνού υπάρχουν πηγές, με εξαιρετική ποιότητα νερού. Είναι μεγάλος βιότοπος για την αρκούδα, που σημάδια της συναντάς σχεδόν παντού στο βουνό.

Σχηματίζει πανέμορφα μικρά οροπέδια και είναι θαυμάσια εκδρομή για όλες τις εποχές του χρόνου.  Οι σουβλερές κορυφές του τρυπούν τα σύννεφα, οι ράχες του σχηματίζουν στον ορίζοντα γιγάντιες ανθρώπινες παραστάσεις. Πλαγιές, φαράγγια, σπηλιές, ρεματιές, περίεργες τρύπες (δολίνες), μεγάλες κλειστές λεκάνες (πόλγες), μικρολίμνες, σάρες, σγκαβαλιές, σταλαχτίτες, αποτελούν πρόκληση προς φυσιολάτρες, τολμηρούς ορειβάτες και αναρριχητές για εξερεύνηση.

ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ -  ΚΑΛΕΣ ΑΝΑΒΑΣΕΙΣ

Η ανακοίνωση έλεγε "Επίσκεψη στις Ελληνικές Άλπεις" στην έναρξη της Χρονιάς και εντολέας ήταν ο συνήθης γνωστός μας ΕΟΣ Θεσ/νικης - η ορειβατική μας παρέα δηλαδή με την οποία εκδράμουμε σε μέρη άγνωστα αλλά πολύ όμορφα της Χώρας μας

Η παρέα γνωστή από τα παλιά οι τρεις από την Θράκη Χρήστος - ο υπογράφων - και ο Κώστας και η εκδρομή ξεκίνησε....

Γεφύρι Χατζηπέτρου

Το γεφύρι του Χατζηπέτρου χρηματοδότης του υπήρξε ο αρχιτσέλιγκας Γεώργιος Χατζηπέτρος και γεφυρώνει το Περτουλιώτικο ρέμα. Πρόκειται για μονότοξο γεφύρι με συνολικό μήκος 30,5 μέτρα, ύψος περίπου 8 μέτρα, άνοιγμα τόξου 14,3 μέτρα με το αριστερό του βάθρο να βρίσκεται πάνω σε βράχο. Κατασκευασμένο από ψαμμίτη και λαξευτές πέτρες πιθανότατα τον 18ο αιώνα, περίπου το 1750.Το γεφύρι αποτέλεσε πέρασμα από τα χωριά του Ασπροποτάμου προς τον Τρικαλινό κάμπο αφού μετά το γεφύρι ακολουθεί η Βλαχόστρατα, ένα παλιό καλντερίμι που σώζεται σε καλή κατάσταση που ήταν το πέρασμα για ανθρώπους και ζώα που ήθελαν να περάσουν. Το μονοπάτι που ακολουθεί μετά το γεφύρι είναι βατό και εύκολο και μπορεί να το περπατήσει ο οποιοσδήποτε.

Χ/Κ Περτουλίου Καταφύγιο Κόζιακα


Χιλιομετρική απόσταση 9 χλμ ώρες διαδρομής 4,30
Μέγιστο υψόμετρο 1703m Ελάχιστο υψόμετρο 1142m
Το καταφύγιο του Κόζιακα βρίσκεται σε υψόμετρο 1.750 μ. στην τοποθεσία Μπακόλα, στους πρόποδες της ψηλότερης κορυφής του Αστραπή ή Χαζηπέτρος, από το οποίο διέρχεται το ευρωπαϊκό μονοπάτι Ε4. Η θέση που βρίσκεται το καταφύγιο παραχωρήθηκε την δεκαετία του 1950 με βασιλικό διάταγμα στον Ε.Μ.Ο.Τ. (Εκδρομικός και Μορφωτικός Όμιλος Τρικάλων), κατόπιν ενεργειών του αείμνηστου Αχιλλέα Καρανάσιου. Ανάβαση στο καταφύγιο Κόζιακα από τη βάση του Χ/Κ μέσω σηματοδοτημένου μονοπατιού. Αρχικά κινούμαστε μέσω χωματόδρομου και στη συνέχεια μέσα σε ελατόδασος με εναλλαγές στο τοπίο και τη βλάστηση. Το μονοπάτι λίγο πριν το καταφύγιο κάνει διχάλα. Αριστερά καταλήγει σε μια στάνη και ο χωματόδρομος ανηφορικά οδηγεί στο καταφύγιο. Δεξιά η διαδρομή καταλήγει πάλι στο καταφύγιο, είναι όμως πιο σύντομη.

Η διαμονή και τις 2 ημέρες πραγματοποιήθηκε στο σημείο Νεραιδοχώρι το οποίο βρίσκεται πλησίον του ΧΚ του Περτουλίου