Καταρχήν ξεκινώντας την αφήγηση αυτή τη φορά θα αναφέρω ότι το συγκεκριμένο άρθρο άλλα και τρόπος διακοπών απευθύνεται σε συγκεκριμένο κοινό : τι εννοώ με αυτό; εννοώ σε άτομα που το έχουν δοκιμάσει, τους αρέσει και έχουν εκπαιδευτεί για αυτό, ή απλά θέλουν να υποστούν την όποια ταλαιπωρία του να ταξιδεύεις 24 ώρες το 24ωρο μέσα στα πελάγη με ότι καλό και κακό συνεπάγεται αυτό.
Εμείς το έχουμε ξανακάνει όχι μια ούτε δυο, αλλά 5 φορές (Ιόνιο πέλαγος - 7ημερο, Μονεμβασια - 7ημερο, Σποράδες - 7ημερο, Χαλκιδική - 4ημερο, Σαμοθράκη - 2ημερο και τουλάχιστον άλλες 15 φορές μονοήμερα) οπότε έχουμε έναν αριθμό αρκετών ωρών στη πλατη μας και κάποια εξοικείωση - εμπειρία άνεση να το ξανακάνουμε. Σε κάθε περίπτωση αυτό που χρειάζεται είναι κάποια βασική εκπαίδευση ή έστω μια υποτυπώδης υποψία σε όποιον επιθυμεί - καθότι αυτό που θα κάνει πάνω στο σκάφος δεν έχει και πολύ σχέση με όσα θα έκανε στο ξενοδοχείο ή στο δωμάτιο του!
Έχοντας ετοιμάσει τα πράγματά μας ξεκινήσαμε οδικώς για τον Πλατανιά, ένα παραθαλάσσιο μέρος στο νομό Μαγνησίας , από όπου και θα αναχωρούσαμε. Καλό είναι να μην φάτε βαριά πριν το ταξίδι και σίγουρα να έχετε δραμαμίνες ή ειδικές τσίχλες για παν ενδεχόμενο.
Σκέφτεστε το πώς αλλά και το πού θα περάσετε τις διακοπές σας το φετινό καλοκαίρι; Αν ναι, τότε βρίσκεστε στο κατάλληλο μέρος. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ πως θα ήταν να ζεις…μέσα στη θάλασσα; Δεν εννοώ κυριολεκτικά, πιθανό βέβαια να γίνεται και αυτό, αλλά αναφέρομαι στη μοναδική εμπειρία ενός ταξιδιού με ιστιοπλοϊκό. Ναι, εκείνα τα σκάφη με ψηλά κοντάρια και πανιά, μπορούν να σε ταξιδέψουν σε μέρη της Ελλάδας που δεν έχεις φανταστεί. Καταγάλανα ή γαλαζοπράσινα νερά, ανάλογα με το τι σου αρέσει, με ύφαλο ή και όχι, θα σου προσφέρουν αξέχαστες αναμνήσεις. Εκτός από τις θάλασσες, μπορείς παράλληλα να επισκεφτείς και τα κοντινά νησιά, αν σου μένει χρόνος. Μαζί με τον skipper, την παρέα σου ή την οικογένεια σου ετοιμαστείτε για να πλεύσετε στις Σποράδες, ίσως και πιο μακριά.....
Φτάνοντας, και αφού παρκάραμε το αμάξι, συναντήσαμε τον skipper μας, Γιάννη Βαίτση από την Escape Way. Η πρώτη εντύπωση με την είσοδο στο σκάφος θα μείνει αξέχαστη, ίσως να αναρωτηθείτε πως θα μείνετε εκεί μακριά από τις ανέσεις ενός δωματίου, αλλά στο τέλος δε θα θέλετε να το αποχωριστείτε, καθώς θα καταλήξει να είναι το ίδιο σας το σπίτι. Ένα 45αρι (45 πόδια αφού τα σκάφη μετριούνται στο αγγλοσαξωνικο μετρικό σύστημα) που είναι δεν είναι 15 μέτρα σκάφος είναι έτοιμο να γίνει το πλωτό μας ξενοδοχείο Αφού ξεναγηθήκαμε στα κατατόπια, μεταφέραμε τα πράγματα μας και πληροφορηθήκαμε για τα σωστικά μέσα. Το εσωτερικό του ιστιοπλοϊκού διαθέτει ακόμα και κουζίνα κατάλληλα εξοπλισμένη, έτσι ώστε να μπορείτε να μαγειρέψετε και να ευχαριστηθείτε όλα σας τα γεύματα.
Οι Σποράδες είναι σύμπλεγμα νησιών του Αιγαίου πελάγους τα οποία βρίσκονται στην περιοχή βορείως της Εύβοιας και ανατολικά της Μαγνησίας. Κατά την αρχαία γεωγραφική αντίληψη ως Σποράδες καλούνταν όλα τα διάσπαρτα νησιά του Αιγαίου εκτός των πέριξ της ιερής νήσου Δήλου Κυκλάδων. Αρχικά μετά την ανεξαρτησία ως Βόρειες Σποράδες χαρακτηρίστηκαν όλες οι βόρεια των Κυκλάδων νήσοι, του νεοσύστατου τότε Βασιλείου, και Νότιες Σποράδες όλες οι δυτικές των Κυκλάδων νήσοι. Μετά τη προσάρτηση και των υπολοίπων νήσων του Αιγαίου ορίσθηκαν όλοι οι παραπάνω προσδιορισμοί των Σποράδων. Κάποιες ακόμη φορές ως Νότιες Σποράδες θεωρήθηκαν και τα σημερινά Δωδεκάνησα. Τελικά και μετά τη δεκαετία του 1960 ο όρος περιορίσθηκε μόνο στις σημερινές Σποράδες, λαμβάνοντας οι άλλες νήσοι τον προσδιοριστικό όρο νήσοι Βορείου Αιγαίου, Ανατολικού Αιγαίου, και νήσοι Αργοσαρωνικού.
Οι σημερινές Σποράδες είναι οι άλλοτε Θεσσαλικές και κατά την αρχαιότητα οι Μαγνήτων νήσοι. Αποτελούνται από αρκετά νησιά, άλλα μεγαλύτερα και άλλα μικρότερα. Τα σημαντικότερα είναι τέσσερα: η Σκύρος, η Σκιάθος, η Σκόπελος και η Αλόννησος. Από τα νησιά αυτά η Σκύρος ανήκει διοικητικά στο νομό Ευβοίας, ενώ τα υπόλοιπα (μαζί με όλα τα άλλα μικρότερα νησιά) ανήκουν στο νομό Μαγνησίας και είναι γνωστά και ως Βόρειες Σποράδες.
Πρόκειται για κάποια από τα ομορφότερα και πιο πράσινα νησιά της χώρας μας, με φοβερά νερά και ξεχωριστό στιλ το καθένα. Όποιος δεν έχει επισκεφτεί κανένα ΑΣ ΣΠΕΥΣΕΙ, διότι.. Χ Α Ν Ε Ι !!! Τόσο απλά! Προσωπικά πιστεύω ότι η Σκιάθος είναι για αντροπαρέες ή κοριτσοπαρέες και δευτερευόντως για κάποιο ζευγάρι που αναζητά έντονη ζωή και διασκέδαση, η Σκόπελος για τους πάντες (κυρίως για ζευγάρια και οικογένειες ή δευτερευόντως μικρές παρέες που δεν αποζητούν όμως άγρια ξενύχτια) και η Αλόννησος εννοείται για ζευγάρια κ δη... «στα μέλια»! (δυστυχώς όμως γλυκά ερωτευμενάκια μου, θα συναντήσετε εκεί κ κάποιες οικογένειες αλλά κ –κυρίως- τεράστιες παρέες φασαριόζικων Ιταλών!! Μην πτοηθείτε!!!)
Το πιο κοντινό στη στεριά από τα νησιά των Σποράδων. Απέχει 41 ναυτ. μίλια από την πρωτεύουσα του νομού Μαγνησίας, το Βόλο και μόλις 2,4 μίλια από τις ακτές του νοτίου Πηλίου, έχει ανατολικά τη Σκόπελο σε απόσταση περίπου 6 ναυτικών μιλίων,προς νότο την Εύβοια από την οποία απέχει 16 ν.μ και προς βορά βρίσκεται ο Θερμαϊκός κόλπος και απέχει 95 ν.μ. από τη Θεσσαλονίκη. Η έκταση του νησιού είναι 48 τ.χλμ.
H… «MAMAMIA» (ΣΚΟΠΕΛΟΣ)
Φοβερό νησί που συνδυάζει πολλές ομορφιές (πανέμορφες παραλίες, πράσινο τρελό, σχετικά καλή ζωή, γραφικότητα, πολλά αξιοθέατα κ ιδίως εκκλησάκια, σχετική ηρεμία κ.α.). Δυστυχώς προσφάτως υπέστη βιβλικές καταστροφές από τις πλημμύρες κ δεν ξέρω πόσο καιρό θα πάρει να αποκατασταθούν οι τεράστιες ζημιές, ώστε να θαυμάσουν κ οι επόμενοι τουρίστες αυτό που θαύμασα φέτος το καλοκαίρι εγώ, ελπίζω ωστόσο και εύχομαι να γίνει σύντομα ό,τι είναι δυνατό… Πιο ειδικά, για τα πλεονεκτήματα κ μειονεκτήματα του νησιού (επειδή δυστυχώς υπάρχουν κ κάποια τέτοια, όπως παντού άλλωστε..) θα γράψω σε τόπικ της Σκοπέλου..εδώ θα αρκεστώ να παραθέσω συγκεκριμένα highlightsαπό παραλίες, μαγαζιά κτλ.
Παραλίες: Εντυπωσιακές! Κ μάλλον το δυνατότερο χαρτί του νησιού! Νερά απίστευτα διαυγή και συχνά γαλαζοπράσινα, αρκετά βαθιά ενίοτε από τα 5 πρώτα βήματα εντός της θάλασσας (άρα πολύ προσοχή σε όσους δεν ξέρουν καλό κολύμπι), λεπτό βοτσαλάκι στις πλείονες περιπτώσεις, παραλίες γενικά οργανωμένες οι περισσότερες, όπου όμως αν καθίσεις σε ξαπλώστρα-ομπρέλα πληρώνεις μόνο την παραγγελία σου (έτσι κ το νομικά ορθό!) και όχι τη χρήση του αιγιαλού (εξαίρεση αποτελεί ο Στάφυλος όπου το σετ ομπρελοξαπλώστρας για 2 άτομα είναι στα 6 Ευρώπουλα –αν δεν κάνω λάθος- χώρια αυτά που θα παραγγείλεις… προς αποφυγή λοιπόν!!) Αξίζει να αναφερθεί ότι σχεδόν σε όλες τις περιπτώσεις τα πεύκα σχεδόν ακουμπούν τη θάλασσα, αυτό όμως σημαίνει πλήθος μελισσών (ναι, ακόμη κ κατά την ώρα του δειλινού, και ναι ακόμη κ σε απομονωμένα σημεία) οπότε δεν πάμε πουθενά χωρίς αμμωνία κ φενιστίλ, δείχνουμε δε ιδιαίτερη προσοχή αν είναι να φάμε κάτι κοντά σε παραλία (προσωπικά θα έλεγα να το ψιλοαποφεύγετε). Το ίδιο ισχύει κ για Σκιάθο κ για Αλόννησο (σε λίγο πιο ήπιο βαθμό όμως).
Η Σκόπελος είναι ένα από τα νησιά των Βορείων Σποράδων, το δεύτερο νησί στη σειρά μετά τη Σκιάθο. Έχει έκταση περίπου 96 τετρ. χλμ. και περίμετρο 67 χιλιόμετρα. Έχει δύο βουνά, τη Δέλφη (680 μ. ύψος) και το Παλούκι (565 μ. ύψος).
Η Αλόννησος
Βρίσκεται στο Αιγαίο πέλαγος και ανήκει στο νησιωτικό σύμπλεγμα των Σποράδων. Η συνολική έκτασή του φθάνει τα 64,5 τχλμ. και το μήκος των ακτών του τα 67 περίπου χλμ. Μέγιστο μήκος περίπου 20 χλμ. και πλάτος από 3 μέχρι 4,5 χλμ. Χωρίζεται από τη Σκόπελο νοτιοδυτικά με τον πορθμό Αλοννήσου, εύρους 2 ν.μιλίων και βορειοανατολικά από τη νήσο Πελαγονήσι με τον πορθμό Πελαγονησίου, εύρους 3,5 ν.μ. Ο όρμος Πατητήρι αποτελεί το επίνειο της νήσου, όπου και συνδέεται ακτοπλοϊκά με το Βόλο, τη Σκιάθο, τη Σκόπελο και τη Θεσσαλονίκη.
Η Αλόννησος είναι το συνώνυμο της γαλήνης. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το μέρος διάλεξαν οι μονάχους-μονάχους, ούτε ότι εκεί βρίσκεται πλέον Κέντρο Ομοιοπαθητικής, ούτε ότι έγινε το αγαπημένο νησί ανθρώπων που γνωρίζω και δεν ικανοποιούνται σχεδόν με τίποτα. Μπορεί να μην είναι για όλους, άλλα είναι σίγουρα για τους περισσότερους…
Υπάρχουν διάφοροι μύθοι αναφορικά με την Αλόννησο, όπως π.χ. είναι από τα πιο ήσυχα νησιά από άποψη διασκέδασης και νυχτερινής ζωής (σίγουρα δεν συγκρίνεται με τη Σκιάθο, αλλά κάποιος που έχει περάσει καλά π.χ. στην Αντίπαρο ή στην Αστυπάλαια ή ακόμη και στην Αμοργό, δύσκολα θα δυσαρεστηθεί με τη ζωή της Αλοννήσου, αν μάλιστα αφιερώσατε κάποιες μέρες του καλοκαιριού σας σε νησιά όπως η Σίκινος, η Ανάφη και η Δονούσα… δεν τίθεται θέμα συζήτησης.. από άποψη διασκέδασης, η Αλόννησος στην καρδιά του καλοκαιριού είναι μια μικρή "Μύκονος" μπροστά τους –πού λέει ο λόγος!! Όσο την διπλανή Σκόπελο, τα ωράρια στα μπαράκια είναι πάνω-κάτω τα ίδια, κανένα απ’ τα 2 αυτά νησιά δεν προτείνεται για άγριο, ολονύχτιο ξεφάντωμα), άλλος μύθος, η Αλόννησος δεν έχει κόσμο (αν πάτε Αύγουστο, ακόμη κ τέλος Αυγούστου όπως εγώ, έχει ΠΟΛΥ κόσμο, αλλά ευτυχώς ευχάριστο, ίσως το ίδιο να ισχύει κ για τέλος Ιούλη), δεν έχει πολλά μαγαζιά (έχει 2-3 μπαράκια στο λιμάνι, άλλα 3-4 στη Χώρα κ ικανοποιητικό αριθμό από ταβέρνες- καφέ – σνακ μπαρ σε ΠΟΛΛΑ σημεία του νησιού, όπως το λιμάνι, τον διπλανό Ρουσούμ Γυαλό, το παρακείμενο Βότσι, στη Στενή Βάλα στα μέσα του νησιού, σε ορισμένες παραλίες κ φυσικά στη Χώρα. Αν αυτά δεν σας αρκούν… σηκώνω ψηλά τα χέρια!), πάνε μόνο λίγα ξενέρωτα ζευγαράκια κ γέροι (πάει ΑΡΚΕΤΟΣ νέος κόσμος, σίγουρα πολλά ζευγαράκια, αλλά κ αρκετές οικογένειες, άνθρωποι μέσης ηλικίας κ μεγάλες παρέες από ξένους τουρίστες –ιδίως φωνακλάδες Ιταλούς!), είναι μικρό νησί που γυρίζεται εύκολα (αν δεν έχετε δικό σας μέσο δεν γυρίζεται δυστυχώς καθόλου εύκολα, για να δείτε τις βασικές ομορφιές θα πρέπει να ξεπαραδιαστείτε στα βαρκάκια κ στα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ιδιωτικά εκδρομικά πούλμαν που πάνε συγκεκριμένες ώρες ΚΑΙ μέρες(!) όπου τους καπνίσει χρεώνοντας ό,τι να ‘ναι! Αντιθέτως είναι ιδανικό νησί για μηχανάκι και για όσους λατρεύουν τις πεζοπορείες, θα εξηγήσω παρακάτω γιατί..) Σπουδαιότερος (ημι-)μύθος (πώς λέμε ημίθεος!!): έχει τις ωραιότερες θάλασσες των Σποράδων κ κάποιες από τις ωραιότερες του Αιγαίου (έχει πραγματικά πολύ αξιόλογες παραλίες, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι δεν φτάνουν επ’ ουδενί αυτές της διπλανής Σκοπέλου, ούτε κ ορισμένων έτερων νησιών που επισκέφτηκα. Βλ. για περισσότερα στο «Κοκκινόκαστρο»…)
Και μια ΑΛΗΘΕΙΑ: Η Αλόννησος έχει το πανέμορφο Παλιό Χωριό, μια από τις ωραιότερες νησιωτικές χώρες (και κατά τη γνώμη μου, ΤΗΝ ωραιότερη!). Και άλλη μια αλήθεια: Η Αλόννησος είναι ο πλέον ΙΔΑΝΙΚΟΣ τόπος για να χαλαρώσεις, να σου φύγει το άγχος και να γαληνέψει η ψυχή σου. Αν έχετε σκοτούρες κ θέλετε απλά ένα ήρεμο (αλλά ζωντανό!) νησάκι για να ξεκουραστεί το μάτι σας, αν είστε επίσης φυσιολάτρεις.. ξεχάστε για μια φορά τις πολυαγαπημένες Κυκλάδες, τα άγρια, άγονα τοπία κ τα μικροσκοπικά νησάκια που τον Αύγουστο βουλιάζουν από κόσμο κ τολμήστε να επισκεφτείτε την Αλόννησο… Διότι, άντε, να το δεχτώ κι αυτό που άκουσα, πως δλδ η ιλιγγιώδης θέα της Σαντορίνης μπορεί να σε μεθύσει, να σε ζαλίσει και να σε… ισοπεδώσει (!), αλλά όπως είχα διαβάσει κάπου: <<αν δεν καταφέρεις να χαλαρώσεις κ να ξεαγχωθείς ΟΥΤΕ στην ΑΛΟΝΝΗΣΟ…, ε, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα!>>
Η Αλόννησος είναι το συνώνυμο της γαλήνης. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το μέρος διάλεξαν οι μονάχους-μονάχους, ούτε ότι εκεί βρίσκεται πλέον Κέντρο Ομοιοπαθητικής, ούτε ότι έγινε το αγαπημένο νησί ανθρώπων που γνωρίζω και δεν ικανοποιούνται σχεδόν με τίποτα. Μπορεί να μην είναι για όλους, άλλα είναι σίγουρα για τους περισσότερους…
Υπάρχουν διάφοροι μύθοι αναφορικά με την Αλόννησο, όπως π.χ. είναι από τα πιο ήσυχα νησιά από άποψη διασκέδασης και νυχτερινής ζωής (σίγουρα δεν συγκρίνεται με τη Σκιάθο, αλλά κάποιος που έχει περάσει καλά π.χ. στην Αντίπαρο ή στην Αστυπάλαια ή ακόμη και στην Αμοργό, δύσκολα θα δυσαρεστηθεί με τη ζωή της Αλοννήσου, αν μάλιστα αφιερώσατε κάποιες μέρες του καλοκαιριού σας σε νησιά όπως η Σίκινος, η Ανάφη και η Δονούσα… δεν τίθεται θέμα συζήτησης.. από άποψη διασκέδασης, η Αλόννησος στην καρδιά του καλοκαιριού είναι μια μικρή "Μύκονος" μπροστά τους –πού λέει ο λόγος!! Όσο την διπλανή Σκόπελο, τα ωράρια στα μπαράκια είναι πάνω-κάτω τα ίδια, κανένα απ’ τα 2 αυτά νησιά δεν προτείνεται για άγριο, ολονύχτιο ξεφάντωμα), άλλος μύθος, η Αλόννησος δεν έχει κόσμο (αν πάτε Αύγουστο, ακόμη κ τέλος Αυγούστου όπως εγώ, έχει ΠΟΛΥ κόσμο, αλλά ευτυχώς ευχάριστο, ίσως το ίδιο να ισχύει κ για τέλος Ιούλη), δεν έχει πολλά μαγαζιά (έχει 2-3 μπαράκια στο λιμάνι, άλλα 3-4 στη Χώρα κ ικανοποιητικό αριθμό από ταβέρνες- καφέ – σνακ μπαρ σε ΠΟΛΛΑ σημεία του νησιού, όπως το λιμάνι, τον διπλανό Ρουσούμ Γυαλό, το παρακείμενο Βότσι, στη Στενή Βάλα στα μέσα του νησιού, σε ορισμένες παραλίες κ φυσικά στη Χώρα. Αν αυτά δεν σας αρκούν… σηκώνω ψηλά τα χέρια!), πάνε μόνο λίγα ξενέρωτα ζευγαράκια κ γέροι (πάει ΑΡΚΕΤΟΣ νέος κόσμος, σίγουρα πολλά ζευγαράκια, αλλά κ αρκετές οικογένειες, άνθρωποι μέσης ηλικίας κ μεγάλες παρέες από ξένους τουρίστες –ιδίως φωνακλάδες Ιταλούς!), είναι μικρό νησί που γυρίζεται εύκολα (αν δεν έχετε δικό σας μέσο δεν γυρίζεται δυστυχώς καθόλου εύκολα, για να δείτε τις βασικές ομορφιές θα πρέπει να ξεπαραδιαστείτε στα βαρκάκια κ στα ΑΠΑΡΑΔΕΚΤΑ ιδιωτικά εκδρομικά πούλμαν που πάνε συγκεκριμένες ώρες ΚΑΙ μέρες(!) όπου τους καπνίσει χρεώνοντας ό,τι να ‘ναι! Αντιθέτως είναι ιδανικό νησί για μηχανάκι και για όσους λατρεύουν τις πεζοπορείες, θα εξηγήσω παρακάτω γιατί..) Σπουδαιότερος (ημι-)μύθος (πώς λέμε ημίθεος!!): έχει τις ωραιότερες θάλασσες των Σποράδων κ κάποιες από τις ωραιότερες του Αιγαίου (έχει πραγματικά πολύ αξιόλογες παραλίες, αλλά προσωπικά θεωρώ ότι δεν φτάνουν επ’ ουδενί αυτές της διπλανής Σκοπέλου, ούτε κ ορισμένων έτερων νησιών που επισκέφτηκα. Βλ. για περισσότερα στο «Κοκκινόκαστρο»…)
Και μια ΑΛΗΘΕΙΑ: Η Αλόννησος έχει το πανέμορφο Παλιό Χωριό, μια από τις ωραιότερες νησιωτικές χώρες (και κατά τη γνώμη μου, ΤΗΝ ωραιότερη!). Και άλλη μια αλήθεια: Η Αλόννησος είναι ο πλέον ΙΔΑΝΙΚΟΣ τόπος για να χαλαρώσεις, να σου φύγει το άγχος και να γαληνέψει η ψυχή σου. Αν έχετε σκοτούρες κ θέλετε απλά ένα ήρεμο (αλλά ζωντανό!) νησάκι για να ξεκουραστεί το μάτι σας, αν είστε επίσης φυσιολάτρεις.. ξεχάστε για μια φορά τις πολυαγαπημένες Κυκλάδες, τα άγρια, άγονα τοπία κ τα μικροσκοπικά νησάκια που τον Αύγουστο βουλιάζουν από κόσμο κ τολμήστε να επισκεφτείτε την Αλόννησο… Διότι, άντε, να το δεχτώ κι αυτό που άκουσα, πως δλδ η ιλιγγιώδης θέα της Σαντορίνης μπορεί να σε μεθύσει, να σε ζαλίσει και να σε… ισοπεδώσει (!), αλλά όπως είχα διαβάσει κάπου: <<αν δεν καταφέρεις να χαλαρώσεις κ να ξεαγχωθείς ΟΥΤΕ στην ΑΛΟΝΝΗΣΟ…, ε, τότε υπάρχει σοβαρό πρόβλημα!>>
Το νοτιότερο και μεγαλύτερο σε έκταση (210 τετρ. χλμ.) νησί των Βορείων Σποράδων, με πληθυσμό 2.994 κατοίκων. Βρίσκεται ανατολικά της Εύβοιας, από την οποία απέχει γύρω στα 35 χλμ. Το νησί, κατά το μεγαλύτερο μέρος, είναι ορεινό κυρίως στα νοτιοανατολικά, όπου υπάρχουν τα όρη Κόχυλας (792 μ.), Κουμάρι, Πιριώνες και Φανόφτης. Το κλίμα του νησιού χαρακτηρίζεται από δροσερά καλοκαίρια και ήπιους χειμώνες με μέση ετήσια θερμοκρασία 17 βαθμούς Κελσίου. Στα δυτικά σχηματίζονται οι όρμοι Καλογριάς, Πεύκου, Αγίου Νικολάου και Τριστόμου. Στη δυτική ακτή βρίσκεται το λιμάνι του νησιού, η Λιναριά.
Η Σκύρος, απομακρυσμένη από το χάρτη και την υπόλοιπη Ελλάδα, κρύβει απίστευτη ομορφιά. Το λιμάνι της είναι το μόνο που διαθέτει τόσες υποδομές για τους θαλάσσιους ταξιδιώτες της. Wi-fi, βιβλία, μπάνια στολισμένα με disco μπάλες και μουσική, πλυντήρια και στεγνωτήρια, είναι μερικές από τις ανέσεις που σπάνια βρίσκεις όσο πλέεις στη θάλασσα. Λόγω, μη επιτρεπτών καιρικών συνθηκών δεν ήταν εφικτό να επισκεφθούμε τις παραλίες της, όμως η Χώρα της η οποία είναι χτισμένη σε ύψωμα δε μας άφησε παραπονεμένους.
Η ζωή στη θαλάσσα είναι κάτι μοναδικό. Η ηρεμία που αποπνέει σε συνδυασμό με τους διαφορετικούς χρωματισμούς των νερών της μαγεύει όποιον την επισκεφθεί. Τι περιμένετε λοιπόν; Το φετινό καλοκαίρι έχει ιστιοπλοϊκό στο πρόγραμμα.
Η ζωή στη θαλάσσα είναι κάτι μοναδικό. Η ηρεμία που αποπνέει σε συνδυασμό με τους διαφορετικούς χρωματισμούς των νερών της μαγεύει όποιον την επισκεφθεί. Τι περιμένετε λοιπόν; Το φετινό καλοκαίρι έχει ιστιοπλοϊκό στο πρόγραμμα.
Η Σκύρος, από όπου ξεκίνησε κατά την παράδοση ο Αχιλλέας για την Τροία, είναι το νοτιότερο νησί των Σποράδων, υπαγόμενο διοικητικά στην Εύβοια, με την οποία μάλιστα και μοιάζει ως προς τη μορφολογία του εδάφους.
Διαθέτει ωραίες παραλίες στις οποίες οδηγεί το καλό οδικό δίκτυο, όπως η Ατσίτσα, το Πεύκο, η Καλαμίτσα, ενώ δεν λείπουν τα καταπράσινα βουνά και οι εύφοροι κάμποι.
Στο νότιο τμήμα του νησιού ζουν ελεύθερα τα άγρια μικρόσωμα σκυριανά άλογα, είδος μοναδικό στον κόσμο. Στη Χώρα του νησιού, η οποία απέχει 10 χιλιόμετρα από το λιμάνι που ονομάζεται Λινάρια, αξίζει να περιπλανηθεί κανείς στα στενά πλακόστρωτα δρομάκια και να απολαύσει τις κληματαριές, τα λουλούδια στις αυλές αλλά και τη μαγευτική θέα, όπως επίσης και να επισκεφθεί το Δημοτικό Σκυριανό Σπίτι, το λαογραφικό μουσείο και το αρχαιολογικό μουσείο, όπου υπάρχουν ευρήματα κυρίως από τον αρχαίο οικισμό Παλαμάρι στα βόρεια του νησιού.
Ονομαστά είναι τέλος τα διακοσμητικά ξυλοσκάλιστα αντικείμενα της Σκύρου, πραγματικά έργα τέχνης
Σκάντζουρα
Τα Σκάντζουρα είναι ένα ακατοίκητο νησί μεταξύ της Αλοννήσου και της Σκύρου. Αποτελεί ένα από τα συχνά μέρη που μπορεί να βρει κάποιος τη φώκια Μονάχους-Μονάχους. Τα νερά του σε μερικά σημεία γαλάζια και σε άλλα μπλε δημιουργούν μια αίσθηση εξωτικής παραλίας. Αν το ιστιοπλοϊκό σας διαθέτει κανό, τότε σας παροτρύνω να κάνετε μια βόλτα, απολαμβάνοντας το τοπίο και τη βλάστηση του νησιού.
Καλές Πλεύσεις!
