Όλη η Ευρώπη παρακολουθεί τα τεκταινόμενα που διαδραματιζονται στην περιοχή του Εβρου με τις ορδές παράνομων λογής λογής ατόμων που ετοιμάζονται να κάνουν απόβαση στη χώρας μας και εμείς.....Καθαρά Δευτέρα πάμε να πετάξουμε στα σύνορα της πατρίδας μας στο Δέλτα του Εβρου
Με σύμμαχο την λιακάδα και καλοκαίρια 2 Μαρτίου 12 φίλοι και φίλες εξοπλισμένα με τα κατάλληλα εργαλεία ....ότι μας είναι απαραίτητο για αυτό το εγχείρημα αλλά και Σαρακοστιανά τρόφιμα κατευθυνομαστε στο επίκεντρο της Κρίσης στην Ευρώπη.
Η περιοχή γνωστή από την αρχαιότητα αλλά και από την εποχή της ανταλλαγής των πληθυσμών 22 μιας και Πόντιοι εγκατασταθηκαν εδώ..... με την συνθήκη της Λωζανης
Εγώ την άκουσα πρώτη φορά από τον Αντωνιαδη τον παλιό Φωτογράφο της πόλης μας και νουνό μου όταν έλεγε ότι στο στρατιωτικό του...βάζαν Νάρκες στην περιοχή για αποτροπή των εισβολέων.
Οι εποχές άλλαξαν από τότε οι νάρκες έφυγαν άλλα οι εισβολείς παρέμειναν και ήταν απέναντι μας....Μιλάμε οχι για το βόρειο κομμάτι του Εβρου Καστανιές που διαδραματιζεται το επιχειρισιακο αυτό φιάσκο της Τουρκικής Κυβέρνησης αλλά το νότιο το κυρίως Σύνορο με την γειτονική Τουρκία!
Η Κορυφή που αγγίξαμε είναι γνωστή στις Ε.Δ καθότι παρατηρεί την περιοχή από ψηλά Προφήτης Ηλίας 458μ. και το σημείο συνάθροισης το ιστορικό εκκλησάκι του Άι Γιάννη με τα ταμματα!
Ο σύγχρονος οικισμός της Νίψας είναι κτισμένος περίπου 20 χλμ. βορειοανατολικά της Αλεξανδρούπολης. Κατά τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας το χωριό είναι γνωστό με το όνομα Δομούζ Δερέ και κατοικείται κυρίως από Βουλγάρους. Το 1924 η Νίψα αναγνωρίζεται ως κοινότητα του ελληνικού κράτους και εγκαθίστανται στο χωριό Πόντιοι πρόσφυγες, όπως και στα γειτονικά χωριά Πεύκα και Αετοχώρι.
Πέντε χιλιόμετρα βορειοδυτικά του σημερινού χωριού, βρίσκονται τα ερείπια της παλιάς Νίψας, που ερημώθηκε κατά τη διάρκεια του ελληνικού εμφυλίου, μεταξύ 1947 και 1950 Μπορεί κανείς να φτάσει εύκολα μέσω βατής διαδρομής. Εκεί υπάρχει ακόμα ναός του 19ου αιώνα, πιθανώς αφιερωμένος στο Γενέσιο της Θεοτόκου, με ξεχωριστό καμπαναριό. Πάνω από τη νότια πύλη του ναού υπάρχει επιγραφή με τη χρονολογία 1844, που προσδιορίζει την ανέγερσή του.
Κοντά στη Νίψα του Έβρου οι αρχαιολογικές έρευνες εντόπισαν τείχη αρχαίας ακρόπολης, που χρονολογήθηκε τον 9ο αιώνα π. Χ. Στο σημείο βρέθηκε ακόμα λαξευτός τάφος, ενώ ανατολικότερα της Νίψας, έχει ανακαλυφθεί προϊστορικό ιερό των αρχαίων Θρακών, με λαξευτά σύμβολα του ήλιου, βωμό και αστρικούς σχηματισμούς. Οι επιστήμονες καταλήγουν στο συμπέρασμα πως λατρευόταν εδώ ο ήλιος και τα αστέρια ως θεότητες. Σε άλλη θέση, βόρεια της Νίψας αυτή τη φορά, οι αρχαιολόγοι έχουν ανακαλύψει βραχογραφίες με ανθρωπόμορφα σχέδια.
Σύμφωνα με τον Όμηρο, που περιγράφει το λαό της Θράκης με το όνομα Κίκονες, ο ιερέας των Κικόνων Μάρωνας ζούσε σε ένα ιερό άλσος. Σήμερα οι μελετητές το ταυτίζουν με την δασώδη περιοχή πέριξ της Νίψας του Έβρου.
Γτάφει ο Πέτρος Ν. Γιαγτζόγλου
