Ενα απο τα ομορφότερα και καλυτερα Brevet στην ποδηλασία είναι αυτό των Φιλίππων Καβάλας των 210 χιλιομέτρων.
Και φέτος όπως και πέρισυ συμμετείχαμε σε αυτό 12 ατομα απο τους Breveterians της Κομοτηνής.
Τι ειναι οι Breveterians? Ειμαστε μια παρέα ποδηλατών ερασιτεχνών από την Κομοτηνή όπου η αγάπη μας είναι η αγωνιστική ποδηλασία. Η ομάδα εχει δημιουργηθει στο Facebook και δεν είναι σύλλογος ή αλλος οργανισμός με καταστατικά και συνδρομές. Μετέχουν σε αυτή όσοι εχουν κάνει εστω και ενα Brevet και είναι απο την ευρύτερη περιοχή της Ροδόπης και οχι μονο.
Το brevet των Φιλίππων διοργανώνεται με την επιμέλεια του ΟΨΟΜΕΘΑ ΕΙΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ αλλα και άλλων φορέων. Την εκπληξη εκανε περισυ, με την 1η διοργάνωση του Brevet που από πλευράς οργάνωσης και συμμετοχών εθελοντών και αλλων φορέων, πολιτιστικών συλλογων της περιοχής, ίσως ηταν κατι μοναδικο για τα Ελληνικά δεδομένα. Προσπαθησαν να δώσουν ενα χαρακτήρα Πολιτισμικού τουριστικού και αθλητικού ταυτόχρονα γεγονότος κάτω απο την στέγη της Περιφέρειας Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης και των Δήμων σε συνεργασία με τους πολιτιστικούς συλλόγους του τόπου, που θα περνούσε η διαδρομή. Και φέτος ήταν και παλι όπως το φανταζόμασταν. Δουλεψαν με μεράκι και παθος για να βγει μια άψογη σε ολα διοργάνωση.
Η διαδρομή η φετινή όπως και η περσινή ήταν μία ιστορική θα λεγα διαδρομή ξεκινώντας απο την αρχαία Εγνατία Οδό, περναει μεσα απο τον αρχαιολογικό χωρο των Φιλιππων και συνεχίζει μεσα απο τον οικισμό Λυδία, προς την πόλη της Δράμας. Εξω απο την Προσοτσάνη, ανηφορίζει το Μενοίκιο όρος και μεσω της Αλιστράτης φτανει ως το Λιοντάρι της Αμφίπολης. Κατόπιν περνάει απο το Ροδολιβος την Πρωτη Σερρών και μετα την Ελευθερούπολη καταλήγει και παλι στον οικισμό Κρηνίδες στην πλατεία Πελεκανίδη.
Εμεις ως ομαδα, ξεκινήσαμε το πρωι της 19ης Οκτωβρίου στις 6.30 απο Κομοτηνή κομβόι με 12 συμμετέχοντες. Τους Στράτο Ντουρανίδη, Δημήτρη Δομβρίδη, Γιαννη Ορφανουδάκη, Γιαννη Λύτη, Κυριακο Λεχούδη, Κωστα Λύκογλου, Σακη Κατίου, Παναγιώτη Πάτσαρη, Χρήστου Μποζατζή, Αγγελο Παράσχου, Μάριου Σεβδυνίδη, Γιωργο Τοκαλατσίδη .
Με πολυ κέφι λοιπόν και πειράγματα ξεκινήσαμε με φορτωμένο τον εξοπλισμό μας για τις Κρηνίδες.
Φτάνοντας μετά από μια ώρα περίπου συναντήσαμε όπως και πέρυσι πολλά αυτοκίνητα και συμμετέχοντες αθλητες. Βλέπετε η φήμη η περσινή για την αρτια διοργάνωση, διαδόθηκε και λογικό φέτος οι συμμετοχές να ειναι περισσότερες. Βοήθησε φυσικά και ο καιρός που ηταν τέλειος για ποδηλασία. Η θερμοκρασία το πρωί στις 08:00 που φτάσαμε ήταν κοντά στους 13 αλλά αναμένονταν να ανέβαινε στους 20 και πάνω κατά την διάρκεια της μέρας.
Αφού κατεβασαμε και ετοιμάσαμε τα ποδηλατα και ολα τα παρελκόμενα του εξοπλισμού, δώσαμε το παρόν στην γραμματεία για τις τελευταίες διαδικαστικές γραφειοκρατικές λεπτομέρειες. Οι εθελοντές μέσα στο κέφι πραγματικα μας έφτιαξαν την μέρα. Χαμόγελα παντού απο τα κορίτσια στην γραμματεία με την καλή κουβέντα στα χείλη, μας έδωσαν τις κάρτες και μας κέρασαν δυναμωτικό πρωινό με φετες ψωμί και ταχίνι.
Η εκκίνηση
Αφού μας είπε δυο λόγια ο κυριος Γκίκας και ο Πρόεδρος των ΟΨΟΜΕΘΑ ΕΙΣ ΦΙΛΙΠΠΟΥΣ κ. Χαράλαμπος Τσουρουκίδης, δόθηκε η εκκίνηση.
Οι αθλητές κοντά στους 110 περίπου, ξεκινήσαμε όλοι για την περιπέτειά μας.
Περνώντας μέσα από τον Αρχαιολογικό χώρο των Φιλιππων κατευθυνθήκαμε πανω στην αρχαία Εγνατία οδο προς Λυδία και απο εκει προς τους πρωτους οικισμούς. Η αίσθηση του κρύου και της δροσιάς ήταν αισθητή. Ευτυχώς ειχαμε φροντίσει οι περισσότεροι να είμαστε καλα ντυμένοι με μανίκια και αντιανεμικα, αρχικα τα οποια θα βγάζαμε αργότερα κατά την διαδρομή όταν και ο ήλιος θα ανέβαινε ποιο ψηλά.
Η φυση μεγαλείο αυτη την ωρα το πρωι πραγματικα. Υπηρχε λιγο ομίχλη που θόλωνε τον ορίζοντα σαν τοπίο σε θρίλερ. Το προπορευόμενο πελοτον (γκρουπ στην ποδηλασία) ειχε σχηματίσει δυαδες κινούμενο με 30 εως 40 χιλιόμετρα την ώρα. Κάποιοι μάλιστα για να ζεσταθούν προσπάθησαν λιγο να αποσπασθούν απο το Πελοτόν ωστε να ανεβούν οι σφυγμοί. Σε αυτό το σκηνικό κινηθήκαμε σχεδόν μεχρι την Δράμα. Η πρωτη έκπληξη μας περίμενε στα πρωτα χωριά με πολλούς κάτοικους, αν και πρωι, να μας περιμένουν για να μας χειροκροτήσουν και να μας εμψυχώσουν με κάθε μέσο. Πραγματικα είναι κατι που λείπει απο άλλα Brevet αλλα και αγώνες. Η ενθάρρυνση των αθλητών. Ενα απλό χειροκρότημα περνώντας μεσα απο εναν οικισμό, μια πόλη. Δυστυχώς δεν εχουμε την παιδεία αλλων προηγμένων χωρών.
Μεσα στην Δράμα υπήρχαν με παραδοσιακές φορεσίες 3 κοπέλες που μοίραζαν νερά από καποιον Πολιτιστικό σύλλογο τον οποίο να με συγχωρέσετε δεν μπόρεσα να μάθω ποιος ήταν. Φοβερη εικόνα ασυνήθιστη. Τις ευχαριστούμε αν και δεν σταματήσαμε γιατί ήταν νωρίς για ανεφοδιασμό.
1ο σημείο ελέγχου Κοκκινογεια 50χλμ
Κινούμενοι εξω απο Προσοτσάνη πηραμε τον δρομο αριστερα στην διασταυρωση για Κοκκινογεια, όπου ήταν και το 1ο σημείο ελεγχου στα 50 χιλιομετρα. Η ταχύτητα σταθερη στα 30 με 40 χιλ/ω. Εκεί σφράγισμα των καρτελών και μια πρωτη γεύση των ντοπιων εδεσμάτων της περιοχής με χειροποίητα τυροπιτακια, σπανακοπιτακια, και αλλα είδη. Νερό και φύγαμε...
Μέχρι τώρα ήταν όλα τα χιλιόμετρα χωρίς ιδιαίτερα υψομετρικά. Flat σχεδόν οι αθλητές κινούνταν σε πελοτόν. Μετά όμως την Κοκκινόγεια αρχισαν τα πράγματα να ζορίζουν, καθώς ακολουθούσε η αναβαση στο Μενίκοιο Ορος προς Αλιστράτη. Οποτε και το πελοτόν εσπασε σε μικρότερα γκρούπ. Περνώντας μεσα από οικισμούς όπως η πηγές Αγγίτη μας περίμενε ενα πανέμορφο τοπίο με πεσμένα ξερά φυλλα δεξιά αριστερα και καλυμμένος ο δρόμος από πάνω με τις φυλωσιές των πλατάνων. Ηταν πραγματι μαγικο αυτό που βλέπαμε θελαμε να σταματήσουμε αλλα δεν ξεραμε τι θα συνατούσαμε μετά, οπότε το προσπερασαμε.
Ακολουθούσαν καποια χωριά όπως η Μικρόπολη, Χαριτωμένη, Καλή βρύση , Καλιθέα και η κωμόπολη Αλιστράτη. Οι κλίσεις ήταν αρκετά μεγάλες και εφταναν και εως το 14% με αρκετά χιλιόμετρα να είναι συνεχόμενες ανηφόρες. Εκεί αριστερα και δεξιά μας υπήρχαν απέραντοι αμπελώνες από τους οποίους βγαίνουν τα ντόπια κρασιά. Σε αυτο το κομμάτι πέρισυ μας έπιασε καταιγίδα. Οπου και σταματήσαμε σε μια σταση λεωφορείου για να προφυλαχθούμε. Φέτος ειχαμε ζέστη και λόγω θετικών υψομετρικών, σιγα σιγα αφαιρούσαμε ρουχισμό για να ανταποκριθούμε στην αυξηση της καρδιακής συχνότητας.
Μεσα στην Καλή Βρυση είχε και μια σταση με κρυφό σημείο ελεγχου με πολλούς κατοικους να μας περιμένουν να μας χειροκροτήσουν και να μας κερασουν εδέσματα τοπικα και νερό, χυμους και αλλα υγρά.
Κατηφορίζοντας πλέον μετα την Αλιστρατη από το Μενοίκιο όρος ανοιγονταν εμπρός μας όλος ο κάμπος με τον Στρυμώνα δεξια, όπου φτάσαμε μετα από λιγο και πηγαίναμε παράλληλα με αυτόν καταλήγοντας στο Λιοντάρι της Αμφίπολης.
2ο σημείο ελεγχου Λεων Αμφίπολης 136χλμ
Εκει λοιπόν ηταν το 2ο σημείο έλεγχου όπου οι εθελοντές φρόντισαν να μας εφοδιάσουν με ηλεκτρολύτες, νερά και εδέσματα και πάντα με μια καλή κουβέντα στο στόμα μας ξεπροβόδισαν για να συνεχίσουμε τα υπόλοιπα μας χιλιόμετρα εως το σύνολο των 210χλμ
Μέτα την Αμφίπολη ο αερας ήταν ευνοικός θα λεγα καθώς αν και ανηφορες αρκετές και ειδικά του Ροδολιβους, η οποια ηταν συνεχόμενη 15χιλιομέτρων αλλά μέτριας κλίσης, κινούμασταν αρκετά γρήγορα ώσπου φτάσαμε στην Πρώτη Σερρών. Εκει υπήρχε μια σταση για ανεφοδιασμό.
Ο πολιτιστκός σύλλογος της Πρώτης, που ειναι η γενέτειρα του Κων/νου Καραμανλή, με τις κυρίες που μας περίμεναν μας προσφεραν ωραία τυροπιτακια αφράτα. Εγω θυμαμαι εφαγα 2 απο αυτά. πεντανόστιμα. Μια κοκα κόλα μας εδωσε επίσης δυναμη για την συνέχεια και αφού χαιρετίσαμε τις κυρίες, φυγαμε για τα τελευταία χιλιόμετρα προς Νικήσιανη, Γεωργιανη, Αντιφίλιππους και Ελευθερούπολη το 3ο σημείο ελεγχου.
Απο εκει πλέον απέμεναν λιγα χιλιόμετρα για Ελευθερούπολη, περνώντας διπλα απο τους πρόποδες του Παγγαίου, η διαδρομή διαφορετική απο τις προηγούμενες εικόνες. Το φως του ήλιου έπεφτε πλεον στο βουνό και άλλοτε ο ήλιος ηταν σύντροφος μας και μας ζέσταινε και άλλοτε κρυμμένος πισω απο το βουνό κρυώναμε δαγκώνοντας τα χείλια μας. Εκπληκτικες εικόνες από την μία να μην θες να τελειώσει όλο αυτό, από την αλλη το σώμα να διαμαρτύρεται και να φωναζει ΄΄τελείωνε θελω ξεκούραση, με πέθανες σήμερα΄΄.
3ο σημείο ελεγχου Ελευθερούπολη 190χλμ
Ελευθερούπολη μια ομορφη πόλη και πλεον φτασαμε για το σφράγισμα από το 3ο σημείο ελεγχου. Ενα γρήγορο σφραγισμα και απέμεναν πλέον μόλις 20 χιλιόμετρα για τον τερματισμό.
Τα πόδια ήδη αρχισαν να διαμαρτύρονται. Οι μυοσκελετικοί πόνοι κυρίως στον αυχένα, μέση ήταν αυτά που μας ενοχλούσαν, αλλα και κάποιοι αθλητές είχαν κράμπες στα πόδια. Λογικό ειχαμε ξεκινήσει 08.30 το πρωί και ήταν πλέον απόγευμα. Οι στάσεις κυρίως από την κόπωση, η τα τεχνικά προβλήματα στον εξοπλισμό ήταν οι καθοριστικοί παράγοντες για την ώρα τερματισμού του κάθε αθλητή.
Ο Τερματισμός
Περνώντας απο τον οικισμο Σταυρός πλέον μπαίναμε αριστερα στην τελική ευθεία, όπου μετα από λιγο τερματίζαμε εντός ορίου χρόνου στην πλατεία Πελεκανίδη των Κρηνίδων. Εκεί ειχε στηθεί ενα γλέντι όπου με μουσικές και χειροκροτήματα μας υποδέχτηκαν θερμά οι κάτοικοι του χωριου, οι διοργανωτές, χορηγοί και συντελεστές του event. Σφραγίσαμε για τελευταία φορα, στην γραμματεία την τελική ώρα αφιξης και πλέον εξαντλημένοι αλλα και χαρούμενοι για την επιτυχία, απολαυσαμε μπύρα ντοπια κρασια και αλλα εδέσματα, αλλα και το καταπληκτικο ριζότο του σεφ. Φωτογραφίες, συνεντέυξεις, μουσική πανδαισία χορός, φαγητό και ποτο πλέον ήταν αυτά που γευόμασταν μετα τα 210 επιπονα χιλιόμετρα. Η ωρα τερματισμού για μας τους breveterians ήταν απο 8 εως 9.30 ωρες περιπου αναλογα κυρίως τις στασεις μας και τον ρυθμό που ειχαμε. Ολοι φυσικα εντός ορίου χρόνου αξίζουν συγχαρητήρια. Γιατι το Brevet δεν ειναι αγώνας αλλα διαδρομή αντοχής ποδηλασίας, όπου πρεπει να βγαλεις την συγκεκριμενη αποσταση μεσα σε εναν προβλεπόμενο χρόνο. Για το 200αρι είναι 13.5 ώρες.
Εντυπωσεις
Οι Εντυπωσεις μας άριστες για δευτερη συνεχή χρονια. Η φιλοξενία , η οργάνωση του event, αλλα και η υλοποίηση, ηταν υποδειγματική για αλλη μια χρονια. Ενα Brevet μπορει να διοργανωθεί και απο ένα μονο ατομο στην εκκινηση που θα εκτελει χρεη γραμματεα...Το εχουμε δει και αυτο δυστυχώς.
Εδω οι άνθρωποι δεν άφησαν τίποτα στην τύχη. Προετοιμαστηκαν απο τον περασμενο χειμωνα. Βρήκαν εθελοντές, βρήκαν χορηγούς, συνεργάστηκαν με τοπική αυτοδιοίκηση και φορείς αλλά και πολιτιστικούς συλλόγους. Ευαισθητοποίησαν όλους τους κάτοικους των οικισμών που περασε η διαδρομή. Ολοι τους ήταν με το χαμόγελο, όπως αρμόζει στους γνήσιους Μακεδόνες.
Η διαδρομή ηταν φανταστική απο φυσικής ομορφιάς. Το φθινόπωρο μια πανδαισία γήινων χρωμάτων. Φυλλα πεσμενα στον δρομο, ομίχλη με δροσια το πρωι, οι ενναλαγές των εικόνων σε μια τοσο μεγαλη διαδρομή είναι κάτι που δεν μπορει να περιγραφεί. Ειδικα όταν την διαδρομή αυτή την κανεις με ποδήλατο γεύεσαι όλα τα αρώματα και απολαμβάνεις κάθε εικόνα της φύσης. Με μια λέξη μαγεία το πάρκο των Φιλιππων. Ήθελες συνεχώς να σταματήσεις για να βγάλεις μια φωτογραφία μια σέλφι...να εχεις να θυμασε το πέρασμά σου απο το σημείο. Πράγματι γυρίσαμε πισω και μιλαμε ακομα και σήμερα γιαυτό το brevet. Πανω απ ολα περασαμε υπέροχα. Ασχετα την κουραση και τη σωματική καταπόνηση που δέχτηκε ο οργανισμος. Η ψυχή εμεινε καπου εκει στην περιοχή των Φιλιππων, της Δραμας, του Μενοίκιου όρους και του Παγγαίου να θυμαται τα πρόσωπα όλων αυτών που μας καλοδέχτηκαν και μας χειροκρότησαν.
Σας ευχραριστουμε για ολα εις το επανιδειν
Αυτο το video το αφιερωνουμε σε ολους εσας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου